O terapii EMDR

EMDR (Eye Movement Desensitization and Reprocessing) to nowoczesna terapia, stosowana początkowo jedynie w pracy z objawami zespołu stresu pourazowego, np. u ofiar wypadków samochodowych, czy kataklizmów. Obecnie jednak, dzięki ciągłemu rozwojowi naszej wiedzy, terapię EMDR wykorzystuje się także w pracy z innymi problemami, takimi jak depresja czy lęki. U podstaw terapii EMDR leży praca nie tylko z objawami, które utrudniają codzienne funkcjonowanie lub wywołują dyskomfort, ale przede wszystkim skupienie na odnalezieniu źródła trudności i wsparciu naturalnych mechanizmów radzenia sobie z różnymi nieprzyjemnymi doświadczeniami, które każdy z nas posiada, a które z wielu różnych przyczyn mogły zostać zablokowane. Terapia ta opiera się na założeniu, że rolą terapeuty jest jedynie odblokowanie naturalnej zdolności mózgu do przetwarzania informacji. Wykorzystuje się do tego stymulację, np. poprzez ruchy gałek ocznych, pulsatory lub dźwięki, a u dzieci także różne formy zabawy z wykorzystaniem ruchu. Terapia EMDR opiera się na dowodach naukowych i jest rekomendowana m.in. przez WHO (Światową Organizację Zdrowia). 

Pracę terapeutyczną rozpoczyna się od stabilizacji i przygotowania pacjenta do przetwarzania. Z młodszymi pacjentami etap ten może trwać nieco dłużej niż w przypadku pacjentów dorosłych, ze względu na to, że dość ważnym elementem pierwszych momentów pracy jest psychoedukacja na temat naszych emocji i sposobów ich przeżywania. Etap ten również może być związany u małoletnich z pracą z rodzicami/opiekunami i wypracowaniu wspólnych metod pracy z dzieckiem. 

Po odpowiednim przygotowaniu i wzmocnieniu zasobów pacjenta, przechodzimy do pracy nad przetwarzaniem doświadczenia traumatycznego. U dzieci takim wydarzeniem może być długa nieobecność rodzica, np. w konsekwencji hospitalizacji mamy czy taty; śmierć ukochanego pieska, a także własne większe urazy, jak złamana ręka czy noga. Celem naszej pracy na tym etapie jest wsparcie w poradzeniu sobie z konsekwencjami takich wydarzeń, które możemy obserwować w formie niewłaściwych przekonań na swój temat, na temat świata lub innych ludzi, w formie odczuć z ciała lub trudności z radzeniem sobie z emocjami - np. wybuchy złości.

Jak już wspomniałam wcześniej, z dziećmi praca przyjmuje często formę zabawy. Zabawy kontrolowanej i dostosowanej do poszczególnych etapów terapii. W takiej zabawie wykorzystywane są figurki, klocki Lego, maskotki, karty do gry, planszowe gry psychoedukacyjne, karty pracy, a także rysunek i kolorowanki. Wszystko to ma na celu uatrakcyjnienie spotkań i ułatwienie pracy z osobami, których uwaga nie jest w stanie jeszcze pozostać na dłużej skupiona na jednym zadaniu ;) 

Zachęcam do zapoznania się z informacjami dostępnymi na stronie Polskiego Towarzystwa Terapii EMDR: PTT EMDR, a także na stronie EMDR Research Foundation .